انجماد با توجه به سن بیمار و کیفیت جنینهای تشکیل شده و با نظر جنینشناس، معمولاً 2-4 جنین با کیفیت خوب انتخاب شده و به بیمار منتقل میشود. اگر بیش از 2 جنین با کیفیت خوب باقی مانده باشد، منجمد کردن جنینهای اضافه به زوجین پیشنهاد شده و جنینهای اضافه در محیط کشت خاص، منجمد و نگهداری میشوند. زوجین میتوانند این جنینها را در بانک جنین برای 6 ماه تا 2 سال ذخیره کنند. در صورت عدم وقوع حاملگی، باید خانم در سیکل درمانی انتقال جنین قرار گرفته که با سونوگرافیهای پیاپی و نظر متخصص زنان، روز انتقال جنین مشخص شده و جنینها از حالت انجماد خارج و با استفاده از محیط کشت خاص، ذوب شده و جنینهای با کیفیت خوب برای انتقال انتخاب میشوند. البته تخمک، اسپرم، تخمدان و نمونههای TESA (تکهبرداری بیضه) را نیز میتوان با این روش نگهداری کرد.
سرماداری (Cryopreservation)
در تکنولوژیهای کمک بارورکننده تلاش متخصصین مربوطه بر این است که میزان موفقیت حاصله را افزایش دهند، هزینههای درمان را کاهش دهند و پتانسیل باروری افراد جوان را حفظ کنند. سرماداری گامتها (اسپرم و تخمک) و جنینها یکی از مواردی است که بسیار به آن پرداخته شده است و از اهمیت زیادی برخوردار است. سرماداری فرایندی است که طی آن اسپرم، تخمک و یا جنین از طریق سرمایش زیر صفر درجه سانتیگراد نگهداری و حفاظت میشوند. دمای بکار رفته معمولاً حدود ۱۹۶- درجه سانتیگراد یعنی نقطه جوش نیتروژن مایع است. در چنین دمای پایینی همه فعالیتهای زیستی حتی فعالیتهای زیست-شیمیایی که به مرگ سلولها میانجامد، باز میایستند.
سرماداری اسپرم
سرماداری (یا انجماد) منی این امکان را برای ما فراهم میآورد تا اسپرمها را برای سالها در شرایط ذخیره نگهداری کنیم و در مواقع نیاز آنها را از شرایط ذخیره خارج و جهت انجام مراحل لقاح، شامل لقاح خارج رحمی مورد استفاده قرار دهیم. این تکنیک در مورد آن دسته از بیمارانی که تحت درمانهای خاص از جمله شیمی درمانی و رادیوتراپی قرار میگیرند کاربرد وسیعی دارد، به این دلیل که انجام درمانهای ذکر شده ممکن است منجر به کاهش و یا از دست رفتن کامل توانایی تولید اسپرم گردد. سرماداری منی همچنین میتواند برای زوجهایی که تمایل به نگهداری گامتها(اسپرم و تخمک) و یا جنین دارند تا در آینده از آنها استفاده کنند نیز مورد استفاده قرار میگیرند. این تکنیک برای فردی که دارای تعداد سلولهای اسپرم اندک باشد نیز به کار میرود. از دیگر مواردی که تکنیک سرماداری می تواند کاربرد داشته باشد می توان به بیوبپسی بیضه اشاره کرد، به این دلیل که نمونه برداری اسپرم به روش بیوپسی بیضه برای بیمار خوش آیند نیست می توان از نمونه جمع آوری شده، در یک سیکل درمانی استفاده کرد و همچنین نمونه هایی از بیوپسی را هم جهت استفاده در سیکل های بعدی با استفاده از تکنیک سرماداری ذخیره و نگهداری کرد.
سرماداری تخمک
انجماد گامت زن یا سرماداری تخمک، روش نسبتا جدیدی در زمینه تکنولوژی های کمک بارورکننده (Assisted reproductive technology) می باشد. سرماداری تخمک این امکان را به زنان می دهد تا تخمک های خود را در سنین جوان تر در شرایط ویژه نگهداری کنند تا برای سنین بالاتر مورد استفاده قرار دهند. همجچنین در مواقعی که زنان در شرایط پزشکی اورژانسی (نظیر بیماری سرطان) قرار می گیرند پیش از هرگونه اقدام درمانی برای معالجه می توانند جهت حفظ قابلیت باروری خود از تکنیک سرماداری تخمک استفاده کنند. در جریان سیکل سرماداری تخمک، بیمار مراحل مشابه سیکل معمولی لقاح خارجی رحمی (IVF) یعنی: تحریک تخمک گذاری و جمع آوری تخمک ها را طی می کند. پس از جمع آوری، تخمک ها برای چند ساعت در محیط کشت در شرایط ویژه ای در انکوباتور قرار می گیرند و در همان روز جهت استفاده جهت باروری های آینده منجمد می شوند. تا زمانیکه تعداد کافی تولد نوزاد با بکارگیری از تکنیک سرماداری تخمک گزارش شود و اطلاعات جامع تری از کارایی این روش بدست آید، استفاده از این تکنیک هنوز جنبه آزمایشی داشته و برای استفاده کلینیکال آن می بایست تحقیقات بیشتری انجام گیرد.
سرماداری جنین
جنین ها همان تخمک هایی هستند که بوسیله اسپرم لقاح یافته اند. در یک سیکل درمانی از طریق لقاح خارج رحمی (IVF, ICSI) ممکن است تعدادی جنین مازاد بر جنین هایی که در همان سیکل درمانی به زن انتقال داده شده است وجود داشته باشند. این جنین ها می توانند از طریق روش سرماداری برای مدت های طولانی در شرایط ویژه نگهداری شوند بطوریکه هیچ محدودیت زمانی برای نگهداری آنها وجود ندارد. این جنین ها پس از خارج شدن از شرایط انجاد می توانند برای بارداری های بعدی مورد استفاده قرار گیرند و یا اینکه پس از مشاوره، با موافقت زوجین و طی مراحل قانونی به زوج های نابارور دیگری اهداء شوند که حتی امکان داشتن فرزند از طریق تکنیک های کمک بارور کننده (IUI, IVF) برای آنها وجود ندارند.