سپتوم به معنای دیواره است. رحم نیز مانند دیگر اعضای بدن در دورۀ جنینی شکل می‌گیرد.در حالت عادی رحم به شکلی است که دارای یک حفره است. اما گاهی در مسیر تکامل، دیواره‌ای در این حفره قرار می‌گیرد، شبیه اتاقی که یک تیغۀ اضافی در آن بکشند. این دیواره می‌تواند تمام حفره رحم به دو قسمت تقسیم کند (سپتوم کامل) یا فقط قسمتی از حفره رحم را اشغال کند. از آنجا که بافت این سپتوم و میزان خون‌رسانی آن با دیوارۀ اصلی رحم متفاوت است، محل مناسبی برای لانه‌ گزینی جنین نیست. بنابراین، وجود سپتوم در رحم از عوامل سقط مکرر جنین، به‌ویژه در سه‌ماهۀ دوم است و همچنین، حتی اگر سقط جنین رخ ندهد، خطر زایمان زودرس وجود دارد. شیوع این اختلال مادرزادی رحم کم است و بسیاری از خانم‌های که رحم سپتوم‌ دار دارند، پیش از ابتلا به سقط‌های مکرر نمی‌دانند که چنین اختلالی دارند. به همین دلیل، وجود سپتوم در رحم معمولاً در خانم‌هایی که دچار سقط مکرر هستند، به‌طور اتفاقی طی انجام سونوگرافی واژینال کشف می‌شود.

تشخیص:

راه‌های تشخیص سپتوم رحمی، انجام عکس رنگی رحم (هیستروسالپنگوگرافی ) یا سونوگرافی واژینال سه بعدی است. اما تشخیص قطعی با انجام هیستروسکوپی (آندوسکوپی رحم) امکان‌پذیر است

درمان:

جراحی سپتوم و برداشتن آن از طریق هیستروسکوپی انجام می‌شود. انجام این جراحی نیاز به اتاق عمل و بیهوشی دارد، ولی نیاز به بستری ندارد. گاهی سپتوم‌های بلند و پهن نیاز به دو مرحله هیستروسکوپی دارند. بعد از عمل، مقداری در دو خونریزی وجود دارد که طبیعی است. در موارد نادر، بعد از جراحی سپتوم‌های بلند و پهن ممکن است چسبندگی داخل رحم ایجاد شود و نیاز به هیستروسکوپی مجدد باشد.